Ellen te Maarssen
Nieuwetijds Sjamaan
Over mij
Mijn naam is Ellen te Maarssen en heb net als jij, een verscheidenheid aan rollen in dit leven; o.a. vrouw, moeder, therapeut, meester en student, alchemist, Earthkeeper, vriendin, muziekliefhebster, dochter, kunstenaar, Sister, licht- en schaduwwerker, buurvrouw, juf en grote kindervriend. Alles bij elkaar voel ik mij een soort van ‘sjamanistisch elfje’. Ik houd van harmonie, lichtheid, verbinding en heb een grote liefde voor de natuur.
Mijn medicijn is subtiele lichtkracht, speelsheid en blijheid rondstrooien in contact met de natuur elementen; ‘elvenstof’. Ik heb het altijd belangrijk gevonden om te blijven spelen en nieuwsgierig te zijn en hiermee mijn innerlijke kind te voeden, vandaar dat kolibrie één van mijn krachtdieren is. Levensvreugde behouden door licht op je duisternis te schijnen brengt je veel, namelijk diepe rust en meer verbinding met je eigen kern. Het effect hiervan is, dat je je krachtig voelt en niet meer eenzaam of afgescheiden, maar één met alles, de natuur, je medemens, het universum.
In 2008 ben ik gestart met een natuurgeneeskundige praktijk en sinds een aantal jaren loop ik het pad van de sjamaan en het Harts-Bewustzijn.
Onderweg ben ik mij steeds meer gaan her-inneren van vorige levens als o.a. sjamaan. Deze mooie reis van hoofd naar hart, is de belangrijkste en langste in mijn leven. Het wezenlijke is her-inneren van wie wij in essentie zijn; namelijk energetische/ spirituele mensen in een menselijk/ aards lichaam. Niet afgescheiden van, maar verbonden met alles en iedereen. Ons hoofd heeft in onze maatschappij veel te veel waarde gekregen, idealiter zou je hoofd je hart moeten ondersteunen, aangezien je hart veel meer universele kennis en kracht heeft. Als ze samen in harmonie zijn, neem je beslissingen met je hart en wordt je ziel je navigatiesysteem in je leven, manifesteer je een beZield leven.
Een therapeut is een healer geworden, door zijn eigen issues aan te gaan en daarmee zijn/ haar wonden en pijnen te transformeren. Hiermee heeft hij/ zij ervaring opgedaan, bepaalde thema’s doorleefd, zich kwetsbaar opgesteld en, het belangrijkste, deze pijn heeft kracht, schoonheid en wijsheid gebracht. The crack is where the light comes in.
“Je bent perfect imperfect, en deze imperfectie maakt je juist mooier en echter.”
De school van het leven heeft mij de belangrijkste lessen hierin gegeven. Zo ben ik verschillende keren ‘doodgegaan’ en opnieuw geboren. In sommige aspecten ben ik een meester (geworden) en op andere gebieden nog een leerling. Ik blijf leren, ontwikkelen en verdiepen op mijn spiraalvormige pad.
Een belangrijke les voor mij persoonlijk was de veiligheid in mijzelf te vinden en belichamen in plaats van het buiten mijzelf te zoeken, bv. bij een partner.
Daarnaast is een rode draad in mijn leven dat ik mij heel vaak kleiner maakte dan ik was/ ben, dat ik mijzelf minder belangrijk of (nog) niet goed genoeg vond. Ik heb mij te veel aangepast en mijn eigen instincten en wensen weggedrukt. Hierin heb ik een grote groei gemaakt en inmiddels staat de Godin in mijzelf op. Ik doe ertoe en mag ook gehoord en gezien worden. En tegelijkertijd is mijn persoonlijke wil steeds minder belangrijk en probeer ik zoveel mogelijk te leven in overgave van de Goddelijke wil.
Let go and let God in.
Ik geloof in een vreugdevoller, zoeter en lichter leven, waarin we met respect en in harmonie met elkaar en de natuur kunnen omgaan.
De intentie die ik met mijn praktijk Goud in je leven heb, heeft te maken met de overgave aan een nieuwe gouden tijd met liefdevolle verbindingen en handelingen. De kracht van liefde is de grootste kracht en iedereen bezit deze. Door mij te laten zien en mijn goud vrij te geven, hoop ik de wereld wat mooier te maken, bij te dragen aan een nieuwe Aarde.
Mijn medemensen begeleiden naar heelheid en lichter helpen maken, waardoor ze meer contact hebben met hun ziel, hun Goddelijke essentie, en hun licht (meer) kunnen laten stralen, is mijn missie en passie.
“We kunnen samen als alchemisten goud creëren, door de lagere vorm in een hogere frequentievorm te transformeren.”
Ellen te Maarssen
De Kolibrie
De kolibrie is een heel bijzonder vogeltje, het allerkleinste vogeltje dat op deze planeet bestaat en reuze dapper. Ze schijnen niet bang te zijn voor roofvogels en zo zijn er een paar soorten die elk jaar in de wintertijd helemaal van Noord naar Zuid-Amerika vliegen. Een lange vlucht van duizenden kilometers, hier zijn heel veel vleugelslagen voor nodig en de kolibrie doet het gewoon zonder zich af te vragen of hij dit wel kan. Met hun vleugeltjes maken kolibries bovendien het 8-symbool als patroon (op vertragende beelden te zien), het symbool van oneindigheid!
Ze kunnen met hun lange tong nectar uit bloemen halen. (Wij mogen ook zelf onze nectar uit het leven halen;) Het is bovendien de enige vogel die achteruit kan vliegen. Ook hier kunnen wij van leren, een stapje naar achteren doen en uitzoomen, observeren kan heel nuttig zijn in het dagelijkse leven. Ik heb het geluk gehad in Costa Rica verschillende kolibries van dichtbij te hebben mogen aanschouwen.
In 2019 ben ik met mijn twee kinderen in een jeep een rondreis door Costa Rica gaan maken en ben daar nog elke dag dankbaar voor. Die 3 weken was ik ondergedompeld in pure natuur, helemaal los van de gejaagde wereld, helemaal aanwezig tijdens alle avonturen en genietend van elke seconde. Ik stond versteld van hun enorme behendige, snelle vliegbewegingen en het brommende geluid, vandaar dat ze hummingbird heten. Dan heb ik het nog niet eens gehad over hun iriserende kleuren, als kristalletjes. De kolibrie staat symbool voor vreugde en genieten, ze kunnen harten openen. Ook is de kolibrie een archetype in het Inca Sjamanisme. Het hoort bij de windrichting het Noorden en de kolibrie staat voor de reis die wij als sjamaan maken; het volgen van je hart als mens. Mijn doel is net als een kolibrie zo licht als een veertje te Zijn en van het zoete leven te genieten.
Het fossiel is van een ammoniet, een uitgestorven inktvissensoort met een uitwendige, spiraalvormige schelp. Ze kwamen in grote getalen in de oceanen voor en stierven, net als de dinosauriërs, ongeveer 65 miljoen jaar geleden uit. Het huis van de ammoniet bestaat uit allemaal kamers.
Steeds als de harde behuizing te klein was geworden voor het dier, bouwde het een nieuwe grotere kamer. De inktvis woonde dan ook altijd in de laatst bijgebouwde kamer. Bijzonder is ook dat de spiraalvormige schelp precies in de Fibonacci verhoudingen groeit. Dit zijn Goddelijke verhoudingen die de Gulden (gouden!) Snede wordt genoemd en weergegeven wordt in het symbool phi. Deze groeispiraal in heilige geometrie komt overal in de natuur voor. Denk aan een opgerold varenblad, sterrenstelsels, maar je vindt het ook terug in ons menselijk lichaam! Je oorschelp en de verhoudingen tussen je lichaamsdelen. De Gulden Snede zegt veel over de oerkracht van de natuur, de essentie ervan en onze plaats in het universum… Dit symbool in mijn logo is uiteraard niet zomaar gekozen. Ik heb grote affiniteit met de oceanen en zeedieren en verzamel al heel lang edelstenen. Dit fossiel fascineert mij, hoe het is gevormd, dat het miljoenen jaren oud is en dus hele oude informatie bezit. Dat de inktvis uit zijn jasje groeide en telkens een grotere kamer maakte, is representatief voor het spiraalvormige pad dat wij lopen naar onze kern. Als wij ontwikkelen en dus gegroeid zijn, maken we andere keuzes omdat de oude niet meer passen.